Yogyakarta, Bukit Lawang en de Oerang Oetans
Door: Marco
Blijf op de hoogte en volg Marco & Ronnie
14 Februari 2019 | Singapore, Singapore Island
Woensdag, 13-02-2019
Eenmaal aangekomen in Yogjakarta… meteen Go-Jek bellen om naar ons hotel te brengen…
Maar ook hier, bij het treinstation is het verboden gebied voor go-Jek…
We moeten een stukje lopen en daar pikt hij ons dan op!
Zo gezegd, zo gedaan… 6 km verder en €0,84ct armer (Het is me toch een bedrag!) komen we aan bij ons hotel.
Meteen afrekenen, dan hebben we dat ook gehad. We informeren over onze tours, die we per mail toegestuurd kregen, onder andere de Tempel der Tempels; de Borobudur, de Prambanan Tempel, en onze Gondola !
De Borobudur, in 1 woord “FANTASTSCH” schitterend gewoon, niet in woorden uit te leggen, deze tempel moet je gezien hebben…
We kopen een COMBI ticket voor beide tempels, vandaag de ene, morgen de andere.
RP 1.040.000,00 (€65,-) + vervoer RP 300.000,00 (€19,-)
We hadden op de terugweg nog een Duitse Fraulein uit Hamburg meegenomen, want die durfde op de scooter niet meer terug. En haar vriend terug op de scooter… Whahahahaha.
De Prambanan Tempel, Ook prachtig, maar niet te vergelijken met de Borobudur.
Alle 2 tempel complexen zijn symmetrisch gebouwd, tot op de cm nauwkeurig. Ik noem zoiets; Perfectionisme !
en dat deden ze al menige eeuwen geleden !
Ticket hadden we al gekocht alleen het vervoer RP 300.000,00 (€19,-)
Hier komt nog de tickets bij voor de dansvoorstelling RP 250.000,00 (€16,-) voor 2 personen.
Met op de achtergrond de Prambanan Tempel in volle verlichting.
Wederom Prachtig om te zien… en om mee te maken.
Verder hebben we nog het Paleis van de Sultan bezocht, met een Nederlands tintje..
Het blijkt dat ons koningshuis een speciale ban hadden met het Sultanaat van Yogjakarta.
Koetsen, Auto’s zelf een Lijkenkoets werd naar Yogjakarta verstuurd.
Het merk Phillips en het merk Spijker, is vaak te zien op de onderdelen van de koetsen.
Ook hebben we een koffer bijgekocht… bij de Mall… want tja… kun je dit meenemen… kun je dat meenemen… JA ! voor sommige mensen doen we dat… maar… als je 150 vrienden en kennissen hebt… juist, je snapt hem al… wij kunnen niet voor iedereen iets meenemen !
En in de koffer zitten al een paar dingen voor ons eigen… en voor andere… en daar houdt het ook mee op!
Maar… terug naar ons verhaal… De Gondola…
Je hebt een eiland vlakbij de kust dat bereikbaar is per Gondeltje of een Loopbrugje 300mt.
Niet bekend bij de toeristen… en daar houden we van.
En te duur voor de locals (Indonesiërs)
Taxi; RP 600.000,00
Jeep; RP 350.000,00 Daar waar de taxi NIET MEER KON RIJDEN! En God geloof me !!! Het was waar !
Entree; RP 200.000,00 voor Ron
Entree; RP 100.000,00 voor mezelf
Wel, we dachten Ron in de Gondela HEEN
en, Marco in de Gondela TERUG
Nope… dan betalen we toch ieder RP 200.000 !
Jij heen, ikke terug… nog steeds NOPE !!! dat kon niet en mocht niet… Terwijl ze eigenlijk
RP 100.000 winst maakte!
Als jij het snapt… mag jij het me uitleggen, maar het ging niet gebeuren.
Diegene die met de Gondel gaat, komt er ook weer in terug ! PUNT UIT !!!
Nou vooruit dan, Ron in de Gondel, en ik over die wiebelbrug… en wiebelen deed het !
Maar het was de moeite waard, als je de foto’s bekijkt.
De golven slaan met zoveel geweld tegen de rotsen aan, dat ze metershoog worden !
RP 1.250.000,00 (€80,-) voor 2 personen en 2½ uur heen en 2½ uur terug.
Oh ja… Herinner je die hobbelweg nog… De Wc’s waren GESLOTEN !!!
Dus naderhand weer terug over die hobbelweg… !
Want, om daar even tegen een boom staan te pi.…
Die mogelijk is er niet!
En toen, toen was het relaxen bij het zwembad…
Lekker niksen… morgen nog een lambal dag, en dan vliegen we naar:
Sumatra !
We komen tegen 19.00 uur aan in Medan, door naar het hotel, douchen, een beetje de buurt verkennen, iets drinken en naar bedje.
Morgen komen ze ons ophalen, om naar Bukit Lawang te gaan.
Duur? Ja ! Maar het is de enige fatsoenlijke manier om er te komen.
We zaten 4 uurtjes in de taxi, maar onze taxi chauffeur kon wel doorrijden, na ja, doorrijden, hij gaf gewoon plankgas ! (100km per uur i.p.v. 60km per uur)
Of je neemt een bus, die doet er nog langer over.
Maar, terug naar Bukit Lawang.
We hebben een tour voor morgen geboekt.
En het volgende gebeurd…
Omdat we met 2 personen zijn… Zoals de meeste, die hier komen… wordt in een keer de prijs duurder, omdat 3 personen de standaard is ??? Vreemd, maar ik trek me stoute schoenen aan en laat merken dat ik het er niet mee eens ben.
Dan maar geen tour ! En voilà, het helpt… de standaard prijs voor 1 persoon is € 45,-
dus 2 personen is dan €90,-, toch ?
Maar de prijs werd € 135,- voor 2 personen.
En daar was ik het absoluut niet mee eens ! ja, maar… de gids moest ook eten en normaal 3 personen… bla bla bla, nou reken maar dat hij van €45,- per persoon HEEL GOED KAN ETEN !!! roep ik… en prijs zakt naar € 100,- nog € 10,-, teveel… maar ik wil nu ook weer niet het onderst uit de kan halen, en gaan akkoord!
We komen overeen dat het een MAKKELIJKE route zou worden, en nou… dat hebben we geweten, ben zeer benieuwd naar de GEWONE route !!!
En na veel gepuf en gehijg en menige stops… EINDELIJK, daar zitten ze… 2 Oerang Oetangs. Een moeder (6 jaar) met haar kleintje (1½ jaar)
Prachtig om te zien, op 10 meter hoogte.
De gids pakt een banaan en spiets deze op een boom, en geloof het of niet, maar binnen 3 seconden waren ze beneden, zo snel zijn ze.
Na vele foto’s te hebben genomen, heeft de Oerang in de gaten, dat de gids bananen bij zich heeft… en laat die gids nu net achter ons staan !!!
De gids roept uit alle macht… RUN… RUN !!! DON’T LOOK BACK, RUN !
En geloof me… zelfs een kreupele kan op dat moment lopen !!!
En daar komt ze… eerst een langzame pas… en dan begint ze te versnellen, en geloof me, ze zijn snel !!!
Terwijl wij beginnen met rennen, plaats de gids zich tussen ons in, en neemt een andere pad en begint ook te rennen.
De Oerang volgt de gids, een andere gids komt naar ons toe, en vraagt of het goed gaat… Opgelucht halen we adem… en onze hartslag reduceert weer naar het normale…
“Everything oké”, roepen we in koor, en halen diep adem.
En dan is het tijd om weer te vertrekken…
Mijn tong ligt nog ergens in de jungle… net als 3 liter zweet van het eerste uur.
en we hebben 5 uur gelopen… dus heel water liters achter gelaten.
Je hoort wel eens iemand zeggen, “ik kon mijn T-shirt uitwringen” wel… wij hebben hem 3x kunnen uitwringen !
Het is etenstijd.. 20.00 uur
En terwijl ik dit zit te schrijven/typen, breekt de hel los… Een stortbui, onweer, bliksem, alles tegelijk. En dat klinkt lekker tussen de bergen hierzo !!!
Alleen al dat geluid van de regen… een hels kabaal! En weer een donderklap… zulke donderklappen horen wij niet in Nederland, zo hard, je trommelvliezen klapperen…
De een na de ander… het regent al 15 minuten, en ik denk dat er al 25 cm water staat.
Nog even, en we verzuipen in Indonesië !
De Indonesiërs dragen nu allemaal een dekentje om zich heen, vanwege de kou !?
Wij leggen het af, zo benauwd is het, koel, maar toch benauwd..
Maar aan alles komt een einde, ook aan Indonesië… en aan Bukit Lawang.
Morgen, Vrijdag, nog een rustdag, Zaterdag met de taxi 4 uurtjes terug naar Medan, en Zondag de 17 februari, vliegen we naar… Kuala Lumpur om door te vliegen naar Langkawi !
Om 5 dagen letterlijk en figuurlijk, helemaal niet te doen !
Daarna gaan we naar Thailand, we denken met de ferry en de bus, maar sluiten niets uit, kan namelijk ook vliegen zijn… we weten het nog niet.
Tot een volgende keer !
Groeten,
Marco & Ronnie
Eenmaal aangekomen in Yogjakarta… meteen Go-Jek bellen om naar ons hotel te brengen…
Maar ook hier, bij het treinstation is het verboden gebied voor go-Jek…
We moeten een stukje lopen en daar pikt hij ons dan op!
Zo gezegd, zo gedaan… 6 km verder en €0,84ct armer (Het is me toch een bedrag!) komen we aan bij ons hotel.
Meteen afrekenen, dan hebben we dat ook gehad. We informeren over onze tours, die we per mail toegestuurd kregen, onder andere de Tempel der Tempels; de Borobudur, de Prambanan Tempel, en onze Gondola !
De Borobudur, in 1 woord “FANTASTSCH” schitterend gewoon, niet in woorden uit te leggen, deze tempel moet je gezien hebben…
We kopen een COMBI ticket voor beide tempels, vandaag de ene, morgen de andere.
RP 1.040.000,00 (€65,-) + vervoer RP 300.000,00 (€19,-)
We hadden op de terugweg nog een Duitse Fraulein uit Hamburg meegenomen, want die durfde op de scooter niet meer terug. En haar vriend terug op de scooter… Whahahahaha.
De Prambanan Tempel, Ook prachtig, maar niet te vergelijken met de Borobudur.
Alle 2 tempel complexen zijn symmetrisch gebouwd, tot op de cm nauwkeurig. Ik noem zoiets; Perfectionisme !
en dat deden ze al menige eeuwen geleden !
Ticket hadden we al gekocht alleen het vervoer RP 300.000,00 (€19,-)
Hier komt nog de tickets bij voor de dansvoorstelling RP 250.000,00 (€16,-) voor 2 personen.
Met op de achtergrond de Prambanan Tempel in volle verlichting.
Wederom Prachtig om te zien… en om mee te maken.
Verder hebben we nog het Paleis van de Sultan bezocht, met een Nederlands tintje..
Het blijkt dat ons koningshuis een speciale ban hadden met het Sultanaat van Yogjakarta.
Koetsen, Auto’s zelf een Lijkenkoets werd naar Yogjakarta verstuurd.
Het merk Phillips en het merk Spijker, is vaak te zien op de onderdelen van de koetsen.
Ook hebben we een koffer bijgekocht… bij de Mall… want tja… kun je dit meenemen… kun je dat meenemen… JA ! voor sommige mensen doen we dat… maar… als je 150 vrienden en kennissen hebt… juist, je snapt hem al… wij kunnen niet voor iedereen iets meenemen !
En in de koffer zitten al een paar dingen voor ons eigen… en voor andere… en daar houdt het ook mee op!
Maar… terug naar ons verhaal… De Gondola…
Je hebt een eiland vlakbij de kust dat bereikbaar is per Gondeltje of een Loopbrugje 300mt.
Niet bekend bij de toeristen… en daar houden we van.
En te duur voor de locals (Indonesiërs)
Taxi; RP 600.000,00
Jeep; RP 350.000,00 Daar waar de taxi NIET MEER KON RIJDEN! En God geloof me !!! Het was waar !
Entree; RP 200.000,00 voor Ron
Entree; RP 100.000,00 voor mezelf
Wel, we dachten Ron in de Gondela HEEN
en, Marco in de Gondela TERUG
Nope… dan betalen we toch ieder RP 200.000 !
Jij heen, ikke terug… nog steeds NOPE !!! dat kon niet en mocht niet… Terwijl ze eigenlijk
RP 100.000 winst maakte!
Als jij het snapt… mag jij het me uitleggen, maar het ging niet gebeuren.
Diegene die met de Gondel gaat, komt er ook weer in terug ! PUNT UIT !!!
Nou vooruit dan, Ron in de Gondel, en ik over die wiebelbrug… en wiebelen deed het !
Maar het was de moeite waard, als je de foto’s bekijkt.
De golven slaan met zoveel geweld tegen de rotsen aan, dat ze metershoog worden !
RP 1.250.000,00 (€80,-) voor 2 personen en 2½ uur heen en 2½ uur terug.
Oh ja… Herinner je die hobbelweg nog… De Wc’s waren GESLOTEN !!!
Dus naderhand weer terug over die hobbelweg… !
Want, om daar even tegen een boom staan te pi.…
Die mogelijk is er niet!
En toen, toen was het relaxen bij het zwembad…
Lekker niksen… morgen nog een lambal dag, en dan vliegen we naar:
Sumatra !
We komen tegen 19.00 uur aan in Medan, door naar het hotel, douchen, een beetje de buurt verkennen, iets drinken en naar bedje.
Morgen komen ze ons ophalen, om naar Bukit Lawang te gaan.
Duur? Ja ! Maar het is de enige fatsoenlijke manier om er te komen.
We zaten 4 uurtjes in de taxi, maar onze taxi chauffeur kon wel doorrijden, na ja, doorrijden, hij gaf gewoon plankgas ! (100km per uur i.p.v. 60km per uur)
Of je neemt een bus, die doet er nog langer over.
Maar, terug naar Bukit Lawang.
We hebben een tour voor morgen geboekt.
En het volgende gebeurd…
Omdat we met 2 personen zijn… Zoals de meeste, die hier komen… wordt in een keer de prijs duurder, omdat 3 personen de standaard is ??? Vreemd, maar ik trek me stoute schoenen aan en laat merken dat ik het er niet mee eens ben.
Dan maar geen tour ! En voilà, het helpt… de standaard prijs voor 1 persoon is € 45,-
dus 2 personen is dan €90,-, toch ?
Maar de prijs werd € 135,- voor 2 personen.
En daar was ik het absoluut niet mee eens ! ja, maar… de gids moest ook eten en normaal 3 personen… bla bla bla, nou reken maar dat hij van €45,- per persoon HEEL GOED KAN ETEN !!! roep ik… en prijs zakt naar € 100,- nog € 10,-, teveel… maar ik wil nu ook weer niet het onderst uit de kan halen, en gaan akkoord!
We komen overeen dat het een MAKKELIJKE route zou worden, en nou… dat hebben we geweten, ben zeer benieuwd naar de GEWONE route !!!
En na veel gepuf en gehijg en menige stops… EINDELIJK, daar zitten ze… 2 Oerang Oetangs. Een moeder (6 jaar) met haar kleintje (1½ jaar)
Prachtig om te zien, op 10 meter hoogte.
De gids pakt een banaan en spiets deze op een boom, en geloof het of niet, maar binnen 3 seconden waren ze beneden, zo snel zijn ze.
Na vele foto’s te hebben genomen, heeft de Oerang in de gaten, dat de gids bananen bij zich heeft… en laat die gids nu net achter ons staan !!!
De gids roept uit alle macht… RUN… RUN !!! DON’T LOOK BACK, RUN !
En geloof me… zelfs een kreupele kan op dat moment lopen !!!
En daar komt ze… eerst een langzame pas… en dan begint ze te versnellen, en geloof me, ze zijn snel !!!
Terwijl wij beginnen met rennen, plaats de gids zich tussen ons in, en neemt een andere pad en begint ook te rennen.
De Oerang volgt de gids, een andere gids komt naar ons toe, en vraagt of het goed gaat… Opgelucht halen we adem… en onze hartslag reduceert weer naar het normale…
“Everything oké”, roepen we in koor, en halen diep adem.
En dan is het tijd om weer te vertrekken…
Mijn tong ligt nog ergens in de jungle… net als 3 liter zweet van het eerste uur.
en we hebben 5 uur gelopen… dus heel water liters achter gelaten.
Je hoort wel eens iemand zeggen, “ik kon mijn T-shirt uitwringen” wel… wij hebben hem 3x kunnen uitwringen !
Het is etenstijd.. 20.00 uur
En terwijl ik dit zit te schrijven/typen, breekt de hel los… Een stortbui, onweer, bliksem, alles tegelijk. En dat klinkt lekker tussen de bergen hierzo !!!
Alleen al dat geluid van de regen… een hels kabaal! En weer een donderklap… zulke donderklappen horen wij niet in Nederland, zo hard, je trommelvliezen klapperen…
De een na de ander… het regent al 15 minuten, en ik denk dat er al 25 cm water staat.
Nog even, en we verzuipen in Indonesië !
De Indonesiërs dragen nu allemaal een dekentje om zich heen, vanwege de kou !?
Wij leggen het af, zo benauwd is het, koel, maar toch benauwd..
Maar aan alles komt een einde, ook aan Indonesië… en aan Bukit Lawang.
Morgen, Vrijdag, nog een rustdag, Zaterdag met de taxi 4 uurtjes terug naar Medan, en Zondag de 17 februari, vliegen we naar… Kuala Lumpur om door te vliegen naar Langkawi !
Om 5 dagen letterlijk en figuurlijk, helemaal niet te doen !
Daarna gaan we naar Thailand, we denken met de ferry en de bus, maar sluiten niets uit, kan namelijk ook vliegen zijn… we weten het nog niet.
Tot een volgende keer !
Groeten,
Marco & Ronnie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
